28.Dertli Aşık

28.Dertli Aşık

Dertli Aşık

Sıcak bir Temmuz akşamında
Akdeniz’de bir tatil sitesinde, sahilde.
Otururken iskelede, sanki denizde!
Çoluk-çocuk, genç-ihtiyar gezmede.

Dolunayla pırıl pırıldı sular,
kelebek gibi uçuşuyordu yakamozlar.
Deniz hafif dalgalı, sallanmada kayıklar,
sahilden yükselmekte aşina şarkılar.

Bir genç oturdu iskeledeki banka,
içmiş ve de çakır keyifli!
Özür dileyerek başladı anlatmaya.
Anladım ki bu genç aşık çok dertli:
“Boş” diyordu, “Her yer, her şey boş”
“Sahil boş, iskele boş, park boş,
yanım boş, etraf boş, ellerim bomboş”

“Dondurmacıda sandalye boş,
tantunicideki masa !”

Bu genç sırılsıklam aşık, bana kalırsa!
Ne söylenirdi bu durumda,
teselli zaten boşuna.

O anlattı, ben dinledim,
saatler nasıl geçti bilmedim.
Bu sıcak Temmuz akşamında,
sanki bir aşk filmi izledim.

O kadar içten, o kadar duyguluydu ki,
sonunda ben de onunla inledim.

Köln, 20.07.2000