6.Kitap: 153 Iyi geceler Almanya !
İyi geceler Almanya!
Geceyarısı uykum kaçtı ve birçok şeyleri düşünmeye başladım
Aklıma birden ilk gelen çok güvende oluşum ve oldukça dertsiz olduğum
Her ne kadar gece olduysa ve de vakit çok geçse de
ışıklar yanıyor, kalorifer ısıtıyor
sular akıyor ve çatıda delik yok
Dışarıdaki yağmur beni rahatsız etmiyor
Evde huzur var,
çocuklar da sakinler.
Hiçbiri hasta değil,
ac değiller, hepsi fit karınları da dolu, sağlıklılar.
Derin bir uykudalar-
korkacak bir şeyleri yok.
Bu büyük bir şans-
Hem de aslında en büyük.
Biz şimdi yaşıyoruz,
biz burada yaşıyoruz.
Belki de 100 sene önce/belki de sonra
anneler, babalar böyle bilinçli olabilmeleri için neler yaptılar/yapabilecekler.
Sağlığımız yerinde!
"Şanslıydık",
diyecekler...
Belki Sadece 1000 kilometre ilerde,
hangi tarafta mühim değil,
orada insanlar en büyük acıları çekiyor.
Umutsuzluk, korku
ve sıkıntı kol geziyor.
İnsan kendi kendine soruyor: Neden?
Neden sadece biz? Neden burda harp ve salgın hastalıklar hastalık var?
Hayat burda neden bu kadar zor?
Kendimi kötü hissediyorum!
Dayanamıyorum!
Geceyarısı uykum kaçtı ve birçok şeyleri düşünüyorum.
İkinci olarak aklıma şu geliyor:
Ben burada oldukça güvende ve oldukça dertsizim,
bunun için sonsuz müteşekkirim:
Hatta geceleri de gerekenleri yapan herkese-
şimdi de yapıyorlar.
Ben burada uzanmış sadece şiir yazıyorum -
ne kadar bilinçsizim!
Tam olarak şunu biliyorum ki, insanı rahat bırakmayan yük, baskı, stres altında insanın nasıl çöküntü yaşadığıdını bilmediğimdir.
Ne büyük bir şans,
en büyüğü de burda:
Devamlı olarak senin, benim yanımda olan insanlar, onların sayesinde:
lşığımız yarın sabahta yanacak,
Suyumuz akacak, kaloriferimiz ısıtacak,
ne kadar soğuk, ne kadar geç olsa da-
herşeyimiz hallediliyor.
Karnımız tok,
bir kimsenin birşeye ihtiyacı olduğunda gece-gündüz demeksizin hep yanlarında,
doktorumuz başımızda,
itinayla bakılıyoruz, eksiklerimiz gideriliyor,
ve de çok zaman onları tanımıyoruz bile...
Bizi her zaman koruyorlar, görevlerini yapıyorlar.
Patlama, yangın gibi felaketlerde,
(bizim kaçmaya çalıştığımız zamanlarda)
Sadece görevlerini yapıyorlar,
Hayır! Bu görevden daha yüce, daha fazlasını yapıyorlar!
Geceyarısı uykum kaçtı ve kısaca düşünürken sonunda aklıma geldi:
Biz alçakgönüllü, mutlu olup insanca davranmalıyız!
Aklıma başka şeyler gelmiyor.
Ayrıca bir şey daha:
Bu memlekette öyle insanlar var ki, tuvalet kâğıdı için birbirleriyle dövüşüyorlar!
İyi geceler Almanya!
İyi uykular!
Ve dünya bizi seyrediyor!
Thorsten Stelzner - Braunschweig
(Übersetzung von Ahmet Terli - Köln)
aus dem Gedicht 'Gute Nacht, Deutschland!'